Υπάρχει δικλείδα ασφαλείας για να έχουμε εφαρμογή των προεκλογικών δηλώσεων

 ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΚΑΛΑΡΡΥΤΗ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ Ο ΠΡΩΗΝ ΠΡΥΤΑΝΗΣ ΠΑΝΤΕΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ

κ. Καλαρρύτης: Οι Έλληνες έχουν αφυπνιστεί και προσπαθούν να ανακτήσουν τον έλεγχο της πορείας και το σύστημα αντιστέκεται

κ. Κοντογιώργης: το έχω επισημάνει πολλές φορές και έχω αναδείξει και τα αίτια του προβλήματος πως συμβαίνει μία μικρή ομάδα εντελώς μειοψηφική σε επίπεδο διανόησης σε επίπεδο παρακοιμωμένων στην εξουσία των ίδιων των φορέων της πολιτικής να αποφασίζει για τα μείζονα ζητήματα μιας χώρας και μάλιστα με έναν μονοσήμαντο τρόπο που θα έλεγα ότι σε επίπεδο διαχείρισης δεν διαφέρει από την έννοια του φασιστικού τρόπου που αποκλείουν τους πάντες και τα πάντα και επιβάλλουν την αρχή της ενιαίας σκέψης και όπου αυτό δεν είναι εφικτό και τους διαφεύγει διότι τώρα με το διαδίκτυο δεν είναι όλα ελέγξιμα όπως πριν και πιστώνουμε ότι εκεί επιβάλλονται άλλες καταστάσεις διλήμματα και λοιπά μην σας εκπλήσσει αυτό που συμβαίνει διαχρονικά στο νεοελληνικό κράτος από την εποχή του Όρθωνα μέχρι σήμερα σήμερα.

Σήμερα έχει ειδικών χαρακτήρα και στοχεύει όχι να μεταφέρει την κοινωνία στο μέλλον να αναδείξει αυτό που είναι το συμφέρον αυτής της χώρας αλλά πώς θα την νεμηθεί στο έπακρο και ξέρουμε ότι το κράτος λειτουργεί πάρα πολύ αποτελεσματικά για να αποδώσει αυτά τα οποία προσδοκούν στους διαχειριστές του και τους παρακοιμώμενους πέριξ της εξουσίας αλλά σε καμία περίπτωση δεν εκπληρώνει το δημόσιο σκοπό για τον οποίο υπάρχει είναι ο Μέγας ασθενής όπως τον έχω χαρακτηρίσει

κ. Καλαρρύτης: Στρεβλή Δημοκρατία η οποία λειτουργεί στην ουσία ως άλλου είδους;

κ. Κοντογιώργης: Το ζητούμενο δεν είναι να λειτουργήσει ως δημοκρατία διότι δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο η έννοια της δημοκρατίας η πρώτη απάτη η οποία έχει καθιερωθεί στη νεωτερικότητα είναι να μας πείσουν ότι μία μοναρχία απόλυτη μοναρχία μάλιστα επειδή ο πρωθυπουργός αποφασίζει από το α έως το ω για τα μείζονα ζητήματα της κοινωνίας η τα εθνικά ζητήματα είναι δημοκρατία επειδή έχει λαϊκή νομιμοποίηση και μας επιτρέπει στον ιδιωτικό μας χώρο να λέμε τη γνώμη μας ή να ασκούμε κάποια κριτική αυτά είναι πρωτοφανή στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν είναι πρωτοφανής σήμερα.

κ. Καλαρρύτης: Άρα μιλάμε για ψευδεπίγραφο πολίτευμα.

κ. Κοντογιώργης: Όχι είναι μία μοναρχία που κατ’ επιείκεια μπορούμε να την πούμε αιρετή για να την διακρίνουμε από την κληρονομική μοναρχία του παρελθόντος την απολυταρχία έχει όλες τις αρμοδιότητες και δεν διερωτάται κανείς πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα που αναθέτει στον έναν και μοναδικό να αποφασίσει για τις τύχες μιας ολόκληρης χώρας να μην αμφισβητείτε και να θεωρούν αυτονόητο ότι απλός πρέπει να διαγωνιστούν για το αν θα είναι ο Α η ο Β που να κάνει τη βρώμικη δουλειά αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα που στην Ελλάδα βεβαίως έχει και μία ιδιαιτερότητα επειδή είναι εντελώς ανακόλουθη προς την πολιτική ανάπτυξη της κοινωνίας στην οποία δεν μπορεί να ζήσει κάποτε πρέπει να το καταλάβουμε αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει πολιτικά ως μάζα δεν προέρχεται από τη φεουδαρχία για αυτό το λόγο και έχει εκφυλιστεί και δεν προσφέρει τον ελάχιστο την ελάχιστη δημόσια λειτουργία που προσφέρει στην δυτικές χώρες ακόμη

Προσέξτε έχει σημασία να προσέξουμε να δούμε μάλλον πως διαμορφώνεται ιδεολογικά αυτό το σχήμα στην Ελλάδα αυτής της δομής  των συγκανατεψηφάγων που ορίζει την έννοια της κομματοκρατίας και του πελατειακού κράτους

Πριν από λίγο καιρό συγκροτήθηκε ενόψει των 200 χρόνων μια επιτροπή για να οργανώσει τις γιορτές για τα 200 χρόνια εάν πιάσετε  έναν προς έναν και με την επικεφαλής βέβαια που έχει και το τεκμήριο της αρμοδιότητας για την υπόθεση αυτή αλλά αν πάρετε ένα προς ένα τα μέλη αυτής της επιτροπής θα διαπιστώσετε ότι ασπάζονται την αρχή ενιαίας σκέψεις πώς θα δοξάσουμε το κράτος αυτό πώς θα το διαχωρίσουμε από το παρελθόν της ελληνικής κοινωνίας για να προσαρμόσουμε την Ελληνική κοινωνία στο διατακτικό του κράτους όχι το διατακτικό του κράτους δηλαδή του τι είναι αυτό το κράτος σε αυτό που ήταν η ελληνική κοινωνία και άρα το μέλλον της

κ. Καλαρρύτης: Η στρέβλωση αυτή υπάρχει εξαρχής από τη δημιουργία του κράτους του νέου ελληνικού κράτους;

κ. Κοντογιώργης: Βεβαίως προσέξτε ο Ελληνικός Κόσμος ήταν συγκροτημένος ακόμα και στην περίοδο της  τουρκοκρατίας μέχρι την δημιουργία αυτού του κράτους με τον ίδιο τρόπο που ήταν και στην αρχαιότητα και για αυτό παρήγαγε αυτό το μείζονα πολιτισμό ακόμα και σε καθεστώς Εθνικής κατοχής που κεντρικός πυρήνας ήταν το κοινό η πόλης ως θεμελιώδης κοινωνία και που πρόσταγμα απελευθέρωσης είχε ένα κράτος πολύ κεντρικό που αποκλείσθηκε από τους ίδιους τους Έλληνες από τους ελληνιστικούς χρόνους κοσμόπολης.

Η κοσμόπολης λοιπόν είναι ένα κράτος όχι απολυταρχίας αλλά ένα κράτος ολοκληρωμένης Δημοκρατίας με όλα όσα συνεπάγονται σε όλα τα επίπεδα από την οικονομία την κοινωνία έως στην πολιτική. Αυτός λοιπόν ο κόσμος παρήγε πολιτισμό και ισχύ έως το τέλος του 19^ο αιώνα διότι είχε το δικό του ζωτικό χώρο.

Η δεσποτεία η απολυταρχία ήταν γύρω του και είχε ήδη καθυποτάξει και την ίδια την οθωμανική εξουσία στις προδιαγραφές του.

Έρχεται λοιπόν με την ήττα της επανάστασης και εμφυτεύεται το απολυταρχικό κράτος στην καρδιά αυτού του ελληνικού κόσμου.

 Η αντιμάχια έγινε θανάσιμη ή εμείς λένε οι του κράτους των Αθηνών ή εσείς ο μείζων ελληνισμός αυτό το κράτος αποδήμησε το μείζονα ελληνισμό κατέλυσε τα κοινά και τη δημοκρατία και στο όνομα του εξευρωπαϊσμού τι πέτυχε να δημιουργήσει ένα κράτος έκτρωμα το οποίο το αποκαλεί Δημοκρατία και το οποίο είναι ένα ξένο σώμα προς αυτή τη χώρα αν δεν αντιληφθούμε ότι αυτή τη στιγμή δηλαδή η περίοδος της μεταπολίτευσης σταδιακά και ιδίως η δεύτερη περίοδο της μεταπολίτευσης στοιχειοθετεί την δεύτερη φάση της σύγκρουσης αυτού του κράτους και όλων όσοι είναι υπερασπιστές τους θαμώνες του και αντλούν συμφέρον από αυτό με την Ελληνική κοινωνία δηλαδή εκεί που πρώτα είχε ως αντίπαλο τον μείζονα ελληνισμό τον εξαέρωσε σε και τώρα έχει στοχοποιήσει τον εσωτερικό ελληνισμό.

Τι από τον εσωτερικό Ελληνισμό; Τις συμπεριφορές στον αντιστασιακό της χαρακτήρα αυτό που αποκαλεί επειδή λειτουργεί στα μεγάλα θέματα αυτόκλητα κι ας μην είναι θεσμημένη αυτή η κοινωνία ετερόκλητο όχλο.

Αυτή λοιπόν η κοινωνία ενοχλεί και πρέπει ως λαό να τον αντικαταστήσουμε ή να τον καταστείλουμε και να τον κατεβάσουμε στα μέτρα μας.

κ. Καλαρρύτης: Και τα δύο επιχειρούν το ένα με το μεταναστευτικό και το άλλο με την υπονόμευση της παιδείας.

κ. Κοντογιώργης: Θα πρέπει  να εχθρευόμαστε ότι στοιχειοθετεί παρελθόν ιστορία διότι πίσω υποκρύπτει και την σύγκριση για την κατάντια που αναδεικνύει την κατάντια αυτού του κράτους αλλά συγχρόνως αναδεικνύει και την πρόοδο διότι εκεί είχαμε δημοκρατία ενώ τώρα έχουμε απολυταρχία εκλόγιμη αυτό λοιπόν το κεντρικό ζήτημα αναδεικνύεται σε όλα τα επίπεδα σε μία στιγμή που έχουν παραιτηθεί από την Ελληνική κυριαρχία και το βλέπουμε τι συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα της ανατολικής Μεσογείου της Κύπρου και του Αιγαίου έρχονται κάποιοι να επιβάλλουν την ολική νομιμοποίηση του συστήματος που κατέστρεψε τη χώρα τη λεηλάτησε και την κρατούσε δέσμια επι 10 χρόνια μέσα από το έκτρωμα που δημιούργησαν οι ίδιοι την χρυσή αυγή  και τα θέματα τα οποία έχουν να κάνουν με την παραίτηση από εθνική κυριαρχία τον εκχωριτισμό δεν τα βλέπουμε ούτε τέταρτα πέμπτα δέκατα στις ειδήσεις.

Είναι ένα ξέρετε ξεκινήστε από κάτι, κάντε μία αποδελτίωση και θα διαπιστώσετε το εξής ότι οι άνθρωποι οι οποίοι συγκροτούν τους μηχανισμούς και κατέχουν τους θεσμούς πίσω από την πολιτική τάξη είναι διαχρονική και διέρχονται οριζόντια όλα τα κόμματα που είναι στην εξουσία τα ίδια πρόσωπα συγκροτούν και τα εθνικά συμβούλια και τους θεσμούς και τα πάντα και είναι αυτοί οι οποίοι διαμορφώνουν ή υποδεικνύουν τις πολιτικές είναι αυτοί που ενδιαφέρονται οι πολιτικοί να ακούσουν για να τεκμηριώσουν ακριβώς αυτή την πολιτική που εφαρμόζουν

κ. Καλαρρύτης: Έχετε δίκαιο υπ’ άρχει ένα σύστημα βαθιά ριζωμένο το οποίο με ελάχιστες αλλαγές προσώπων συνεχίζει να αντιμάχεται τα θέλω του ελληνικού έθνους είναι πολύ εκκωφαντική η αντίθεση κυρίως τα μείζονα εθνικά θέματα των επιθυμιών και της αγωνίας του ελληνικού έθνους με τις κεντρικές αποφάσεις και όταν παίρνετε αποφάσεις προς την σωστή κατεύθυνση γίνονται υπό πίεση και για αυτό δεν έχουν και συνέχεια εξάλλου.

κ. Κοντογιώργης: Εννοείτε κύριε Καλαρρύτη είναι χαρακτηριστική η υπόθεση του μεταναστευτικού στον Έβρο δεν θα είχαμε το μεταναστευτικό στον Έβρο εάν δεν είχαμε την εξέγερση των κάτοικων της Λέσβου μην αμφιβάλλετε ότι το μοναδικό το οποίο σε ενδιαφέρει είναι το εσωτερικό μέτωπο και πώς θα χειραγωγήσουν αυτή την κοινωνία και όπου δεν μπορούν της ρίχνουμε μερικές τις δείχνουν το δάχτυλο και συγχρόνως οικοδομούν και την ιδεολογία της ενοχοποίησης και της αποδόμησης πρόσφατα άκουγα ότι φταίει η ελληνική κοινωνία που εκλέγει τέτοιες κυβερνήσεις προκειμένου αυτές οι κυβερνήσεις να κάνουν εκχωρήσεις στους διαφόρους που διεκδικούν Εθνική κυριαρχία ή δικαιώματα επάνω στις απόφασης αυτής της χώρας.

κ. Καλαρρύτης: Μία δικλείδα ασφαλείας αν υπήρχε για να λειτουργεί πραγματικά ως δημοκρατία εννοώ ότι δεν μπορεί κάποιος προεκλογικά να βγαίνει να υπόσχεται κάτι να παρουσιάζει ένα πρόγραμμα να εκλέγεται να εφαρμόζει τα τελείως αντίθετα και μετά απλά να πηγαίνει σπίτι του αν θα υπήρχε μία λογοδοσία με συνέπειες όχι τύποις έκανα αυτό υποσχέθηκα αυτό έκανα το άλλο δεν μπόρεσα συγνώμη άντε γιά, να υπάρχουν επιπτώσεις να υπάρχουν συνέπειες να εξηγεί γιατί δεν έγινε αυτό αν υπάρχουν συντρέχουν όντως λόγοι αντικειμενικοί καλός αν δεν συντρέχουν  να δίνει λόγο και να υφίσταται τις συνέπειες θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα εδώ ο καθένας μπορεί να βγει να υποσχεθεί οτιδήποτε να κάνει το τελείως αντίθετο και μετά απλά να πάει σπίτι του και να διεκδικήσει εκ νέου την εξουσία ξανά.

κ. Κοντογιώργης: Βεβαίως αυτό είναι το κεντρικό πρόβλημα που έθεσα εξ αρχής κύριε Καλαρρύτη το ερώτημα είναι λοιπόν που είναι εφιαλτικό κατά τη γνώμη μου πως διανοούμαστε να αναθέτουμε σε έναν εν λευκώ τον οποίον τον έχουμε και υπεράνω του νόμου διότι δεν υπόκειται στη δικαιοσύνη για οτιδήποτε διαπράξει να καθορίζει τις τύχες μας να εκφράζει τη βούληση μας χωρίς να ερωτηθούμε αυτό είναι κεντρικό ζήτημα ότι και να πει η ελληνική κοινωνία σήμερα για το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας της ΑΟΖ  του εναέριου χώρου των θαλάσσιων ζωνών των 12 μιλίων τη δημοσιονομική πολιτική οτιδήποτε είναι αδιάφορο,

10 εκατομμύρια άνθρωποι δηλαδή είναι το απόλυτο μηδέν και ο ένας αποφασίζει για τα πάντα.

κ. Καλαρρύτης: Σε άλλες κοινωνίες και σε άλλα έθνη ευρωπαϊκά στην δύση αναφέρομαι υπάρχει τέτοια απόσταση και τέτοια αντίθεση αντίφαση;

κ. Κοντογιώργης: Είναι το ίδιο ακριβώς σύστημα με μόνη τη διαφορά ότι λειτουργεί ακόμα ο δημόσιος χώρος σε κεντρικά ζητήματα διότι έχει άλλη ιστορική παράδοση που βγαίνει μέσα από την φεουδαρχία αυτό το σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει και δεν είναι ανατάξιμο στην Ελλάδα αν το καταλάβουμε αυτό.

Στην Δύση λοιπόν παραδείγματος χάρη στη Γαλλία διάβαζα προ ημερών ότι ο πρωθυπουργός της Γαλλίας και ο αρμόδιος υπουργός εγκαλούνται από τη δικαιοσύνη για τη διαχείριση του ζητήματος της πανδημίας, ερώτηση σε αυτή τη χώρα υπάρχει ξέρουμε να υπάρχει καμία αρμοδιότητα δικαιοσύνης όταν διαπράξει οτιδήποτε ένας πολιτικός θα αποφασίσει η βουλή γιά αυτόν. Δεν αντιλαμβάνομαι ποια είναι έστω η δική τους άχρηστη μεν αλλά έστω διάκριση των εξουσιών κατά τι ο πολιτικός είναι υπερ. άνω του νόμου αφού το ίδιο το σύνταγμα τους λέει ότι όλοι υπόκειται με όλους ισότητα στη δικαιοσύνη μπορεί αυτό να το εξηγήσει κανείς;

κ. Καλαρρύτης: Όχι δεν αντέχει σε λογική κριτική.

κ. Κοντογιώργης: Η απάντηση είναι ότι ο πολιτικός έχει άλλα έργα και ότι δικάζεται από τον λαό στις εκλογές, στις εκλογές δεν υπάρχει καμία κανένας έλεγχος και καμιά απόδοση ευθύνης είναι οι εκλογές σηματοδοτούν την επιλογή του νέου μονάρχη για την επόμενη περίοδο δεν έχει καμία σχέση με την απόδοση ευθυνών κατά την ίδια έννοια που εάν εξαπατήσει κανείς με ένα πρόγραμμα προ των εκλογών δεν έχει η κοινωνία κανένα απολύτως καμία απολύτως δυνατότητα να εγκαλέσει αυτό τον πολιτικό και όταν τους λέει κανείς ότι η κοινωνία είναι αντίθετη και προκύπτει αυτό και από τις ίδιες τις δικές τους δικού τους ομοιώματος δημοσκοπήσεις η απάντηση είναι ότι δεν κυβερνούν με βάση τις δημοσκοπήσεις. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό ότι περιφρονούν τη γνώμη της ελληνικής κοινωνίας αυτό είναι δεν κυβερνάμε με βάση τις δημοσκοπήσεις τι λένε οι δημοσκοπήσεις; Τι θέλει η κοινωνία γιατί της λατρεύουν τόσο πολύ τις δημοσκοπήσεις όταν είναι να διαχειριστούν να συλλάβουν και να διαχειριστούν στη συνέχεια την χειραγώγηση της κοινωνίας να δουν δηλαδή ποιες είναι οι τάσεις της και δεν τις θέλουν να τις χρησιμοποιήσουν για να συνεκτιμήσουν τη βούληση της κοινωνίας στις αποφάσεις τους;

κ. Καλαρρύτης: Γιατί είναι επιλεκτική προσέγγισή τους αλλά καρτ όπως και σε πολλά άλλα.

κ. Κοντογιώργης: Είναι ολιγάρχες βάλτε λοιπόν το ερώτημα σήμερα εάν τους πείτε ή πείτε σε έναν ακροατή σας για να δείτε το βαθμό αλλοτρίωσης εάν πείτε σε έναν ακροατής σας ότι δεν συμφωνείτε με το κοινοβουλευτικό καθεστώς ποια θα ήταν η σκέψη τους ότι είστε χουντικός γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή τους έχουν βάλει παρωπίδες και δεν γνωρίζουν ότι αυτό το σύστημα είναι μοναρχικό ότι η παρέκκλιση του είναι το αυταρχικό καθεστώς και ότι η επόμενη μέρα έχει δύο άλλα πολιτικά συστήματα την αντιπροσώπευση που θα οδηγεί σε απολογισμό σε απόδοση ευθυνών στον πολιτικό που επελέγη για ένα συγκεκριμένο σκοπό και τη δημοκρατία αντιλαμβάνεστε επομένως σε τι βαθμό εγκλεισμού βρισκόμαστε και πως επειδή η ελληνική κοινωνία όπως έλεγαν και οι Βαυαροί είναι άναρχη και εμείς διακυβερνήσιμοι έχουνε οικειοποιηθεί τα πάντα και επομένως κάνουν ότι τους αρέσει μόνο και μόνο για να νέμονται το δημόσιο αγαθό χρησιμοποιώντας αυτό το προβληματικό κράτος όχι για να ασκεί δημόσιες πολιτικές αλλά μόνο για να παίζει αυτούς τους ρόλους της αποδόμησης και βεβαίως τον εκχωριτισμό γιατί τη λένε στους  Τούρκους τώρα πάρτε βρε αδερφέ ότι θέλετε σας το αφήνουμε ήδη το έχουν διαμορφώσει εκεί δεν έχουν κάνει το παραμικρό έχουν αφήσει το χώρο πέραν του Καστελόριζου μην ακούτε αυτά που λένε έχουν αφήσει διακομματικά κάντε ότι θέλετε εκεί πέρα αλλά μη μας ενοχλείτε αφήστε μας στην ησυχία μας εσωτερικά να κάνουμε τις δουλίτσες μας

Πείτε μου σε αυτόν τον μεγάλο ασθενή το κράτος το πολιτικό σύστημα αυτό πότε και που έχει διαμορφώσει στρατηγική για τη χώρα ξέρετε ο Ερντογάν αυτή τη στιγμή διαμορφώνει την ατζέντα της συνθηκολόγησης στην οποία θα προσέλθουν στη συνέχεια αφού δημιουργήσει τα τετελεσμένα και αυτοί άδουν κατά τον τρόπο που γνωρίζουμε όλοι όλοι μαζί

κ. Καλαρρύτης: Έχω την εντύπωση ότι δυστυχώς εννοώ ο μαξιμαλισμός των Τούρκων θα μας δώσει ακόμα μία φορά αλλά πιστεύω ότι αυτή τη αυτή την περίπτωση θα είναι εκεί η αντίδραση των Ελλήνων οι όποιοι έχουν αντιληφθεί και αντιλαμβάνονται πολλά περισσότερα από ότι παλαιοτέρα πρέπει να πάω στο δελτίο θα συνεχίσουμε την συζήτηση σε επόμενη εκπομπή σας ευχαριστώ πάρα πολύ κύριε Πρύτανη.

Η απάντηση σε όλους αυτούς τους προβληματισμούς είναι η ένωση των Ελλήνων πολιτών στον δικό τους πολιτικό φορέα για να έρθει η διαχείρηση στα Ελληνικά χέρια.

ο πολιτικός φορέας του Έθνους των Ελλήνων Ελλήνων Συνέλευσις είναι ο μόνος πολιτικός φορέας που έχει καταθέσει στον Άρειο Πάγο με αριθμό πρωτοκόλλου 6199/04-09-2015 τις προγραμματικές δηλώσεις για το πως θα γίνει η διαχείρηση της χώρας μας απο τους ίδιους τους πολίτες την επόμενη ημέρα της διακυβέρνησης απο την Ελλήνων Συνέλευσις.

Μπείτε εδω για να διαβάζετε τις προγραμματικές δηλώσεις